بله بله. من بهتون میگم چه تشهابهی دارن. تشابهشون اینه که من مدتهاس تو هیچکدوم جلو نرفتم. پیمزلر فرانسه سه تا قسمت سی درسی داره و ده تا درس تکمیلی. یعنی صد قسمته و قرار بوده که من اینو تو صد روز تموم کنم. حالا ۱۰۰ روز نه ۱۵۰ روز. اما من الان قسمت ۴۲ هستم و خیلی بیشتراز این حرفا گذشته. تازه من بعضی وقتا که درسا برام اسون بوده تو یه روز بیشتراز یه درس جلو رفتم.
خب شکرگزاری راندابرن چیه؟ اونم به همین سادگی. فقط ۲۸ روزه است که باید تمریناشو انجام بدم. خیلی هم اسونه. بعدش الان چندساله!!!!!!!! که من اندر خم همان کوچه ی اولم. و امروز روز اولمه باز!!!!!
خب نتیجه ی این تشابه چیه؟ اینکه دختر خوب. یکم برنامه داشته باش. بکم متعهدترباش به قولها و برنامه هات. اصن چه معنی داره!؟
خب من الا که ثرس ۴۲ فرانسه و روز اول شکرگزاری هستم. در حضور همه به خودم قول میدم ایندفه رو دیگه جا نزنم.
تو مقاله که چند روزیه موفق شدم روش وقت بذارم و رضایت نسبی دارم. به امید رضایت کامل.
راستی.یکی از فامیلا دوروز بود میخواس بیاد خونمون و هی من وقت نداشتم. واسه امشب قراربود بهم خبر بدهه.
الان ۶：۲۰ بعد از ظهره و هنوز خبری نشده و دست من تو حناس یا پوست گردو یانمیدونم دیگه.
راستی. باید برم ازمون تزو رو چک کنم. شایدم تسو. نمیدونم همینه که هست
اعصاب من
